In 1906 is Thomas Edward Lawrence nog niet Lawrence van Arabië. De jonge Engelsman is net 18 geworden, en zeer geïnteresseerd in de middeleeuwse geschiedenis. Daar hij zeer avontuurlijk was aangelegd, ging hij op de fiets de voetsporen van Richard Leeuwenhart achterna, op zoek naar Franse burchten. Toen Bonaguil op zijn weg kwam, sprak hij deze woorden: « Een burcht zo volmaakt, het is bijna belachelijk om dat een ruïne te noemen».
En dat is precies Kasteel van Bonaguil; een perfecte kasteel in de buurt van Fumel, waar alle innovaties op gebied van militaire architectuur tijdens de middeleeuwen voor gebruikt zijn. Deze is bereikbaar vanuit Fumel, via een weg die door het heuvelachtige landschap kronkelt. Er daar is hij, stevig op zijn heuvel, heersend over zijn dorp. Eenmaal op de heuvel, is daar dan de militaire genie van zijn architecten in volle glorie: de ophaalbruggen, torens, indrukwekkende burchttoren, kannoniers... Alles wat er in die tijd bekend was is aanwezig.
Een onoverwinnelijk bouwwerk!
In de 13e eeuw werden de eerste stenen gelegd, maar in het jaar 1483 begon pas echt de bouw van de burcht, die onoverwinnelijk zal blijven. Echt onoverwinnelijk, Bonaguil? Dat zal niemand ooit weten, om de simpele reden dat het kasteel nooit aangevallen is. Terwijl zijn heer Bérenger de Roquefeuil er de laatste hand aan legt, is de Honderdjarige Oorlog al 30 jaar voorbij, en zijn de militaire technieken alweer een stuk verder. Het was zelfs zo dat 40 jaar verder, toen Bonaguil eindelijk weer op vechterspad kon, Columbus Amerika ontdekt had, en de Loire kastelen een nieuwe mode inluidde waar de kasteelheer van het goede leven genoot, en zich niet meer om zijn verdediging bekommerde. Bonaguil, al achterhaald nog voor het goed en wel gebouwd was door de middeleeuwse gekte van zijn heer, wordt vijf eeuwen later beschouwd als een van de mooiste burchten van Frankrijk. Dat is ook de filmindustrie niet ontgaan; zo werden er hier in 1975 scènes gedraaid voor de film "Le Vieux Fusil", en recenter koos ook de Amerikaanse kaskraker "Prince of Persia" voor Bonaguil als typisch voorbeeld van een middeleeuws kasteel.
Hij heeft zijn paspoort altijd bij de hand. Logisch voor iemand die de hele wereld over reist. Laurent Cluchier loopt regelmatig marathons, maar als hij in zijn eigen regio is dan is het rennen om zijn artikelen af te krijgen. Maar niet na eerst twee kopjes koffie van 4,5 cl gedronken te hebben.
